بهترین زمان استخاره با قرآن و تسبیح چه وقتی است؟

بهترین زمان استخاره با قرآن و تسبیح

به گزارش اقتصاد آنلاین؛ «استخاره» در لغت به معنی «طلب خیر از خداوند کردن» است که زمانی که انسان های مومن در کاری درنگ و تامل دارند و خیر و صلاح خود را نمی دانند، به استخاره متوسل می شوند. زیرا آنها اعتقاد دارند که خداوند مهربان و آفریننده آسمان و زمین که تمامی قدرت های جهان که در اختیار اوست می تواند انسان را به سمت نیکی ها و درستی ها هدایت کند.

برای استخاره با قرآن صحیح و اصولی باید آدابی را رعایت نمود و استخاره را در هر روز باید در زمان خاص خودش انجام داد.

استخاره در مواقعی انجام می شود که انسان بین دو راه مانده است و نمی داند چه کاری انجام بدهد. اما حتما باید قبل از انجام استخاره فکر کرده باشید و همه ی راهها را بسنجید، هرگز بدون فکر و تحقیق استخاره نکنید.

زیرا استخاره باعث راحت شدن خیال و فکر فرد می شود که بتواند با اطمینان بیشتر راه خود را انتخاب کند.

در روایات اسلامى آداب ویژه اى براى استخاره ذکر شده؛ مانند وضو داشتن و رو به قبله بودن و حالت توجّه و ارتباط قلبى با خداوند داشتن و استغفار کردن به هنگام استخاره و مانند آن و این امور، مطلوب و قطعاً تاثیر گذار می باشد.

نکاتی را که هنگام استخاره گرفتن نباید فراموش کرد:

• استخاره منحصر به کارى است که خوب یا بد بودن کار بر انسان مشخص نباشد، و با فکر کردن، و حتّى مشورت کردن با افراد خبره و دانا هم راه درست را نتوان پیدا کرد، در این زمان می توان از استخاره استفاده کرد. در غیر این صورت استخاره گرفتن، اشتباه است.

• از گرفتن چند بار استخاره برای یک موضوع پرهیز کنید، مگر اینکه فاصله ی زیادی با استخاره ی قبلی داشته باشد و یا شرایط آن تغییر کرده باشد. اگر چند بار برای یک موضوع استخاره بگیرید، اولین استخاره معتبر است. بعد از گرفتن استخاره تردید نکنید و آن کاری را که استخاره گفته است، انجام بدهید و به خدا توکل کنید و از خداوند خیر و صلاح خود را بخواهید و مطمئن باشید که نتیجه خواهید گرفت.

رای گرفتن استخاره با قرآن باید آداب و مقررات صحیح و اصولی را رعایت کرد و آن را در زمان و روز مناسب خود انجام بدهید.

بهترین زمان و ساعات استخاره

زمانی که انسان می خواهد کاری را انجام دهد باید با نهایت دقت و توجه، تمام مقدمات کار را انجام بدهد و از آنچه موجب ضرر و زیان است بپرهیزد، مثلا در امر ازدواج باید تمام تحقیقات و اصول را انجام بدهید و در مرحله ی آخر زمانی که بین دو راه مانده اید استخاره کنید اما در مرحله ی اول باید به عقل خود رجوع کنید. سپس از صمیم قلب از خداوند بخواهید شما را در این راه موفق کند و نفع و خیر نصیب شما کند. خلاصه اینکه، زمانی که انسان دست به یک کار بزرگ می زند و سرانجام کار مشخص نیست، پس از انجام کارهای لازم که در پیشرفت او دخالت دارد، باید در این مواقع از خدا بخواهد که او را در این کار از هر لحاظی موفق و پیروز کند و او را در رسیدن به مقصد راهنمایی کند.

بر اساس روایات ساعات زیر بهترین زمان ها برای استخاره می باشد:

روز شنبه: تا ظهر و از ظهر تا عصر؛

روز یکشنبه: از صبح تا به ظهر و از عصر تا مغرب؛

روز دوشنبه: تا طلوع آفتاب و از ظهر تا عشاء؛

روز سه شنبه: از ظهر تا عصر و از عصر تا عشاء؛

روز چهارشنبه: تا ظهر و از عصر تا عشاء؛

روز پنجشنبه: تا طلوع آفتاب و از ظهر تا عشاء؛

روز جمعه: تا طلوع آفتاب و از ظهر تا عصر نیک است.

ساعات مناسب استخاره از مرحوم محدث کاشانی

مرحوم محدث کاشانی در کتاب «تقویم المحسنین» برای استخاره به قرآن مجید در ایام هفته ساعاتی را نقل کرده و گفته است: اختیار این ساعات بنا بر مشهور بین اهل ایمان است اگرچه حدیثی از اهل بیت بر آن یافت نشده است، سپس فرمود:

روز شنبه: تا وقت ناهار خوب است، آنگاه از ظهر شرعی تا عصر.

روز یک شنبه: تا ظهر خوب است، آنگاه از عصر تا مغرب.

روز دوشنبه: تا طلوع آفتاب خوب است، آنگاه از زمان ناهار تا ظهر و سپس از عصر تا عشاء آخر.

روز سه شنبه: از وقت ناهار تا ظهر خوب است، آنگاه از عصر تا عشاء آخر.

روز چهارشنبه: تا ظهر خوب است، آنگاه از عصر تا عشاء آخر.

روز پنجشنبه: تا طلوع آفتاب خوب است، آنگاه از ظهر تا عشاء آخر.

روز جمعه: تا طلوع آفتاب خوب است، آنگاه از ظهر شرعی تا عصر.

ساعات مناسب استخاره از عالم بزرگوار شیخ عباس قمی

شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان از محدث کاشانی و او نیز از (مدخل منظوم محقق طوسی (رضی الله) ساعاتی را برای استخاره نقل کرده است که خلاصه آن این چنین است :

شنبه: از طلوع افتاب تا ساعت ۱۰ و بعد از اذان ظهر تا ساعت ۱۶ عصر.

یک شنبه: از طلوع افتاب تا ساعت ۱۲ و بعد از ساعت ۱۶ عصر تا مغرب.

دو شنبه: از طلوع فجر تا طلوع افتاب و بعد از ساعت ۱۰ تا ساعت ۱۲ ظهر و از ساعت ۱۶ عصر تا عشا اخر(وقت خوابیدن)

سه شنبه: از ساعت ۱۰ صبح تا ساعت ۱۲ ظهر و بعد از ساعت ۱۶ عصر تا عشای اخر(وقت خوابیدن).

چهار شنبه: از طلوع افتاب تا ساعت ۱۲ ظهر و بعد از ساعت ۱۶ عصر تا عشای اخر( وقت خوابیدن)

پنج شنبه: از طلوع فجر تا طلوع افتاب و بعد از ساعت ۱۲ ظهر تا عشا اخر(وقت خوابیدن)

جمعه: از طلوع فجر تا طلوع افتاب و بعد از زوال تا ساعت ۱۶ عصر.

شخصی نزد امام صادق (ع) رفت، و از ایشان خواست برای رفتن به سفر تجاری خود استخاره بگیرد. امام صادق (ع) استخاره گرفتند که نتیجه آن خوب نبود، اما آن فرد به نتیجه استخاره توجهی نکرد و به سفر رفت و سود زیادی به دست آورد. بعد از سفر نزد امام صادق (ع) رفت و به امام گفت که بر خلاف نتیجه استخاره، سود بسیار خوبی کسب کرده است. امام صادق (ع) در فرمودند: «در این سفر، یکی از نمازهای تو قضا شد که اگر سود این سفر را جمع کنی، نمی توانی نماز قضا شده را جبران نمایی.»

استخاره با قرآن باید توسط چه کسانی انجام شود؟

استخاره با قرآن باید توسط افراد آشنا با مفاهیم قرآنی انجام شود، زیرا مفاهیم قرآن برای هر کسی قابل فهم نیست و باید فرد مورد نظر با قرآن، علوم قرآن، تفسیر و ... آشنا باشد و با قرآن مأنوس بوده و زبان قرآن را بفهمد، چون فهم قرآن از مبحث های بسیار پیچیده ای است که ابزار خود را می طلبد، و آن آشنایی با قرآن، علوم قرآن، تفسیر و ... است که آن هم، در اختیار کسانی است که سال ها با قرآن مأنوس بوده و زبان قرآن را می فهمند. بنابراین، این موضوع دارای فرمول خاصی نیست که بتوان آن را به راحتی آموخت و به آسانی اجرا کرد.

آموزش گرفتن استخاره با قرآن :

 

روش اول گرفتن استخاره با قرآن

برای گرفتن استخاره با قرآن، ابتدا سه مرتبه سوره ی توحید را بخوانید. سپس ۳ مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستید.

بعد بگویید :

اَللّهُمَّ اِنّی تَفَاَّلْتُ بِکِتابِکَ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ فَاَرِنی مِن کِتابِکَ ما هُوَ الْمَکْتُومُ فی سِرﱢکَ الْمَکنونِ فی غَیْبِکَ

سپس قرآن را باز کنید و استخاره بگیرید. و مطلب خود را در سطر اول صفحه ی سمت راست مشاهده کنید.

روش دوم استخاره با قرآن

مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب «فتح الأبواب» نقل کرده است که براى استخاره، قرآن را بردارید و نخست این دعا را بخوانید: "اَللّهُمَّ إِنْ کانَ فِی قَضائِکَ وَقَدَرِکَ، أَنْ تَمُنَّ عَلى اُمَّةِ نَبِیِّکَ، بِظُهُورِ وَلیِّکَ وَابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ، فَعَجِّلْ ذلِکَ وَ سَهِّلْهُ وَ یَسِّرْهُ وَ کَمِّلْهُ، و اَخْرِجْ لِی آیَةً، اَسْتَدِلُّ بِها عَلى أَمر فَأَئْتَمِرَ، أوْ نَهْـى فَأَنْتَهی فِی عافِیَـة"

خدایا اگر قضا و قَدَرت این است که با ظهور ولیّت و فرزند پیامبرت بر امّت رسول خدا، منّت گذارى، پس در ظهورش تعجیل و راهش را سهل و آسان قرار ده و براى من آیه اى بیرون آور که یا در آن امرى باشد که انجامش دهم و یا نهى باشد که ترکش کنم به عافیت و تندرستى. سپس حاجت و مشکل خود را عنوان کنید و آن گاه قرآن را باز کنید پس از آن هفت ورق بزنید در ورق هفتم، صفحه سمت چپ، هفت سطر را بشمارید و در سطر هفتم مطلب خویش را از آن آیه، دریابید.

روش استخاره به قران به روش امام علی (ع) :

از امیر المومنین (ع) نقل شده که فرمودند هر که بخواهد به قرآن تفأل کند، (باید ابتدا نیت کاملا واضحی و بدون شرطی انجام بدهد)، سپس ۳ مرتبه سوره حمد و سه مرتبه سوره توحید را بخواند و سپس این دعا را بخوانید :

«اَللّهُمَّ اِنّی تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ وَ تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ الْکَریمِ فَأَرِنی ما هُوَ مَکْتُوبٌ فی سِرِّکَ الْمَخْزُونِ وَ فی غَیبِکَ الْمَکْنُونِ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْاِکْرامِ»

سپس قرآن را باز کنید و هفت ورق را بشمارید و خط هفتم از ورق هفتم (صفحه ی سمت راست) را نگاه کنید و ببیند که اولین حرف از سطر هفتم چیست.

اگر (الف) بود: در آن کار خیر و شادی و امنیت و موفقیت است.

اگر (ب) بود: به درستی که منافغ و سود زیادی خواهد دید و از آنچه او از آن می ترسد امنیت پیدا می کند.

اگر (ت) بود: او در معصیت و گناه می افتد و باید از آن کار پرهیز کند.

اگر (ث) بود: خوشبختی دنیا وآخرت نصیب وی می گردد.

اگر (ج) بود: پس در کاری که قصد کرده در آن منافع و سود فراوانی می باشد.

اگر (ح) بود: خداوند روزی حلال و پاکی نصیب او می گرداند از آنجائیکه وی پیش بینی آن را نکرده باشد.

اگر (خ) بود: به درستی دلالت می کند بر اینکه این عمل غیر صالح است و نباید قصد آن کند.

اگر (د) بود: پس مددی حاصل می شود و به سعادت و خوشبختی می رسد.

اگر (ذ) بود: دشمنان را مقهور و ناراحت خواهد کرد.

اگر (ر) بود: پس او بر قوم خود نصرت و برتری می یابد.

اگر (ز) بود: پس او بر خصومت و دشمنی و ترس و تنفر می افتد .

اگر (س) بود: خداوند خوشبختی و خیر را نصیب او می گرداند.

اگر (ش) بود: پس باید برایش از طرف دشمنان ترسید .

اگر (ص) بود: او در شدت و ناراحتی می‌افتد و باید در صدقه دادن عجله کند.

اگر (ض) بود: پس او دارای مال و خیر می شود.

اگر (ط) بود: در دنیا و آخرت موفقیت نصیبش می شود.

اگر (ظ) بود: درآن کار رازی که پنهان است آشکار می گردد.

اگر (ع) بود: پس در کارش کمک خواهد شد و موفق می شود.

اگر (غ) بود: در کاری می افتد که باید برایش ترسی از آن کار داشت و باید صدقه بدهد.

اگر (ف) بود: خداوند بزرگ حاجتش را برآورده می کند، و همچنین وصالش بعد از دوری و فراق را می انجامد.

اگر (ق) آمد: پس او خوشبخت و مورد قبول بندگان خدا می باشد.

اگر (ک) بود: درخصومت و دشمنی می افتد پس باید صدقه بدهد.

اگر (ل) بود: پس او حاجتش برآورده می شود و دشمنان را مقهور می کند.

اگر (م ) بود: پس حتماً باید دوری کند از آن کار، زیرا که موجب پشیمانی وی خواهد شد.

اگر (ن) بود: انجام آن کار خوب است.

اگر (و) بود: مال وثروت نصیب او می شود و به هیچکس محتاج نمی شود.

اگر (ه) بود: در کارش توقف و تأخیر ایجاد می شود ولی عاقبت کارش به خیر و خوبی می انجامد.

اگر (ی) بود: مژده خوبی به وی داده می شود.