نقش تشکل‌های کارگری و کارفرمایی در بهره‌وری بنگاه

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، بی تردید ایجاد و توسعه تشکل های کارگری و کارفرمایی به عنوان بازوان توانمند وزارت کار می تواند موجب افزایش بهره‌وری، ارتقای کیفیت تولید و بهبود عملکرد واحدهای تولیدی شود.

با توجه به آنکه تشکل‌ها از نزدیک با مسائل حرفه‌ای و اقتصادی کارگران و کارفرمایان روبه رو هستند می توانند به واسطه مشارکت و تخصصی که دارند در تصمیم‌ گیری‌های دولت مفید واقع شوند.

تشکل های کارگری در تحقق مطالبات کارگران اعم از وضعیت معیشت، حقوق و دستمزد، بیمه و قراردادهای کار و تشکل های کارفرمایی در پیگیری و حل مشکلات بنگاههای اقتصادی و مطالبات کارفرمایان از دولت نقش بسزایی دارند.

حاتم شاکرمی معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می گوید: در حوزه تشکل های کارگری و کارفرمایی دو سیاست توسعه تشکل ها و حفظ حرمت و استقلال تشکل ها دنبال می شود.

تشکل های کارگری در تحقق مطالبات کارگران اعم از وضعیت معیشت، حقوق و دستمزد، بیمه و قراردادهای کار و تشکل های کارفرمایی در پیگیری و حل مشکلات بنگاههای اقتصادی و مطالبات کارفرمایان از دولت نقش بسزایی دارند.

او می گوید: با توجه به شرایط تحریمی و شیوع کرونا در کشور جز با همکاری موثر تشکل های کارفرمایی و کارگری در کشور نمی توانستیم منویات مقام معظم رهبری در راستای شعار سال را محقق کنیم و عملکرد موفقی در جهت حفظ نیروهای کار در مقابل ویروس منحوس کرونا داشته باشیم.

به گفته معاون روابط کار وزارت کار، در حالی که تا سال ۱۳۹۲ تعداد تشکل های کارگری و کارفرمایی در کشور حدود ۸۰۰۰ تشکل بود، این تعداد تشکل تا پایان سال ۱۳۹۹ به بیش از ۱۳ هزار و ۷۳۲ واحد رسیده و رشد ۷۳ درصدی داشته است؛  رشد ۷۳ درصدی تشکل های کارگری و کارفرمایی طی سالهای مذکور نشان از عزم جدی دولت تدبیر و امید در حفظ استقلال و توسعه تشکل ها دارد.

فرزاد یوسفی ـ مدیرکل سازمانهای کارگری و کارفرمایی وزارت کار درباره آخرین آمار تشکل های کارگری و کارفرمایی در کشور می گوید: در حال حاضر بیش از ۲۷۰۸ تشکل کارفرمایی ثبت شده در کشور داریم که نسبت به پایان سال ۱۳۹۱ رشد ۴۹ درصدی داشته است.

او می افزاید: در سال ۱۳۹۱ همچنین بیش از ۱۱ هزار تشکل کارگری در کشور به ثبت رسیده که نسبت به پایان سال ۱۳۹۱ رشد ۸۰ درصدی داشته و در مجموع تشکل های کارگری و کارفرمایی از رشد ۷۳ درصدی نسبت به سال ۱۳۹۱ برخوردار بوده اند.

یوسفی با بیان اینکه تشکل ها به منظور بهبود وضع اقتصادی و معیشتی کارگران و حفظ منافع آنها شکل گرفته است، می گوید: حضور نمایندگان تشکل‌های کارگری و کارفرمایی در مراجع تصمیم‌ گیر اعم از شورای عالی کار، سازمان تامین اجتماعی، شورای عالی حفاظت فنی، شورای عالی اشتغال و مراجع تشخیص و حل اختلاف می تواند در دفاع از حقوق و مطالبات جامعه کارگری و کارفرمایی مثمرثمر باشد.

 وی می گوید: در وزارت کار به دنبال توسعه تشکل های کارگری و تحت پوشش قرار دادن آنها هستیم و معتقدیم که این امر با همکاری کارفرمایان، کارگران و دولت و از طریق گفتگوی اجتماعی و سه جانبه گرایی محقق می شود.

کارفرمایان واحدهای تولیدی و صنعتی برای ایجاد تشکل های کارگری با نیروهای کار خود همکاری کنند و از تجارب، ظرفیتها، پیشنهادات و خلاقیتهای کارگران در بهبود کیفیت کار و افزایش بهره وری استفاده بهینه ای داشته باشند. مدیر کل سازمان های کارگری و کارفرمایی وزارت کار معتقد است که کارفرمایان نباید تنها دنبال این باشند که کارگران روی وظایف خود متمرکز شوند بلکه اجازه دهند کارگران هم بزرگ فکر کنند و با ایده و خلاقیت خود در بخش تولید تحول آفرین باشند.

وی از کارفرمایان واحدهای تولیدی، خدماتی و صنعتی خواست تا برای ایجاد تشکل های کارگری با نیروهای کار خود همکاری کنند و از تجارب، ظرفیتها، پیشنهادات و خلاقیتهای کارگران در بهبود کیفیت کار و افزایش بهره وری استفاده مفید داشته باشند.

در حال حاضر مهمترین استراتژی اداره کل سازمانها و تشکل های کارگری و کارفرمایی وزارت کار این است که هر کارگر و کارفرما به عضویت یک تشکل درآیند و بر همین اساس طی سالهای گذشته اقدامات خوبی در زمینه توسعه کمی و کیفی تشکل ها صورت گرفته است تا جایی که وزارت کار در سال گذشته و با وجود شرایط سخت کرونایی در کشور، تاسیس بیش از هزار تشکل را در دستور کار قرار داد که یکی از کارهای بزرگ وزارت کار در سال جهش تولید به شمار می رود.

وزارت کار همچنین سال گذشته با تمدید اعتبار تشکل هایی که دوره فعالیت آنها به پایان رسیده بود و می توانست منجر به انحلال آنها شود، موافقت کرد که اقدام موثری در حمایت از تداوم فعالیت تشکل های کارگری و کارفرمایی بود.

 کارشناسان با اشاره به اهمیت و نقش تاثیرگذار تشکل های کارگری بر این باورند که شرکتها و بنگاههایی که از ایجاد تشکل کارگری استقبال کرده اند با مشکلات و اختلافات کمتری میان کارگر و کارفرما روبه رو هستند؛ به زعم آنها در مجموعه ها و بنگاههایی که همراهی و تعامل نزدیک میان کارگر و کارفرما برقرار است و بیان مشکلات و مطالبات در سایه همدلی صورت می گیرد، اختلافات کارگری و کارفرمایی دیده نمی شود و نیروهای کار در محیطی به دور از تنش و درگیری و با حس آرامش و امنیت به کار و تولید می پردازند