ظرفیت های خوبی در زمینه سنگ آهن در کشور وجود دارد
معاون امور معادن و فرآوری مواد وزارت صنعت، معدن و تجارت گفت: هنوز ظرفیت های خوبی در زمینه سنگ آهن در کشور وجود دارد و اگر بتوانیم مشکلات بخش اکتشافات مان را حل کنیم، برآورد می شود بیش از آنچه در آمارها آمده ظرفیت و ذخایر سنگ‌آهن موجود است.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، رضا محتشمی‌پور افزود: موضوع تامین سنگ‌آهن در کشور با سطح کنونی اکتشافات انجام شده، به عنوان یک دغدغه مطرح است.
وی بیان‌داشت: از سویی می‌دانیم سطح و عمق اکتشافات انجام شده در کشور بسیار پایین است، یعنی به‌طور قطع ظرفیت‌های خوبی برای سنگ‌آهن وجود دارد که هنوز کار نشده است.
معاون امور معادن و فرآوری مواد وزارت صنعت، معدن و تجارت تصریح‌کرد: در همین زمینه، موضوع معادن فرامرزی مثل هر همکاری بین‌المللی دیگری برای ما از اهمیت برخوردار است.
وی ادامه‌داد: مهم است که بتوانیم ظرفیت‌های معدنی کشورمان را در اختیار دیگران قرار داده و به جذب سرمایه‌گذاری بپردازیم و اینکه در سایر کشورها در حوزه معدن ورود کنیم.
محتشمی‌پور با اشاره به وجود تقاضاهایی برای فعالیت در معادن دیگر کشورها، تصریح‌کرد: این، بخشی است که بکر مانده و کار زیادی در این زمینه انجام نشده است؛ با این حال به معنای تامین سنگ‌آهن از خارج از کشور نیست.
معاون امور معادن وزارت صمت تاکید کرد: پیشرفت هر روزه فناوری‌ها در جهان، به‌طور مرتب این اعداد و ارقام را تغییر می‌دهد و به آمارهای سنگ‌آهن کشورمان می‌افزاید.
بر اساس آخرین ویرایش مطالعات طرح جامع فولاد کشور، ذخیره زمین‌شناسی سنگ‌آهن کشور پنج میلیارد تن و ذخیره قابل استخراج آن ۲.۹ میلیارد تن تخمین زده می‌شود.
بر اساس مطالعات انجام شده برای تحقق هدف چشم‌انداز ۱۴۰۴ که در آن دستیابی به سالیانه ۵۵ میلیون تن فولاد خام پیش‌بینی شده، به ۱۶۰ میلیون تن سنگ‌آهن نیاز است؛ چیزی که به دلیل کافی نبودن اکتشافات، آینده خوبی ندارد.
در این صورت و تولید کامل مطابق برنامه‌های واحدهای فولادی، بیش از ۸۰۰ میلیون تن سنگ‌آهن کشور تا سال ۱۴۰۴ مصرف می‌شود.
بر این اساس با استخراج سالیانه ۱۶۶ میلیون تن سنگ‌آهن، ذخایر کشور تقریبا تکافوی حدود ۱۳ سال بعد از افق ۱۴۰۴ را خواهد داد و چندی نمی‌گذرد که ذخایر سنگ‌آهن تمام می‌شود.
با این حال، کاردشناسان معتقدند: در تعیین میزان ذخایر قابل استحصال برای تولید، باید به مولفه‌های دیگری غیر از مسائل فنی هم توجه کرد، به‌طور مثال بخش عمده‌ای از برداشت و استخراج معادن به عنوان باطله در سر معادن جدا می‌شود.
اینکه تا چه عیاری را به عنوان باطله، اطلاق و جداسازی کرده و چه درصدی از سنگ را به عنوان کانی شناسایی کنیم و در فرآوری از آن بهره‌گیری کنیم، به دو مولفه فناوری و قیمت محصولات بالادستی وابسته است. طبیعی است اگر قیمت‌ها به‌طور نسبی تغییر کرده یا به سمت واقعی شدن قیمت‌ها برویم، آن‌گاه بسیاری از ذخایر، قابلیت استخراج پیدا می‌کنند و در این صورت، پیش‌بینی ما از عمر معادن سنگ‌آهن و ذخایر موجود تغییر خواهد کرد.
همچنین برخی از کارشناسان به باطله‌های معدنی اشاره دارند که بر اساس فناوری‌های قدیمی به عنوان باطله محسوب می‌شدند، اما امروز می‌توان از آنها بهره‌برداری کرد.
گروهی دیگر از کارشناسان به معادن «هماتیتی» اشاره می‌کنند که اکنون در زنجیره تولید سیمان قرار دارند و هنوز وارد زنجیره تولید فولاد نشده‌اند که در این صورت، محاسبات را تغییر خواهند داد.
