آیا ژن لاغری وجود دارد؟
گروهی از محققان آمریکایی در تحقیقات اخیر خود ۱۶ نوع تنوع ژنتیکی مرتبط با چاقی را کشف کردند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، گروهی از محققان در یک مطالعه جدید ادعا کرده‌اند شانزده نوع تنوع ژنتیکی نادر وجود دارد که می‌توانند از چاقی افراد جلوگیری کنند.
به گزارش دیلی میل، محققان طی این مطالعه آزمایش "تعیین توالی کلی اگزوم" (whole exome sequencing) را بر روی بیش از ۶۴۵ هزار نفر انجام دادند. تعیین توالی کلی اگزوم یک آزمایش ژنتیکی گسترده است که طی آن محققان همزمان هزاران ژن را بررسی می‌کنند.
آن‌ها ۱۶ گزینه را که بر شاخص توده بدن (BMI) تأثیر دارند و طی آن مشخص می‌شود افراد دارای وزن طبیعی، اضافه وزن یا چاقی هستند، شناسایی کردند.
جهش‌های نادر ژنتیکی در یکی از ژن‌ها به نام "GPR ۷۵"، با محافظت در برابر چاقی مرتبط بود. وزن افرادی که حداقل یک نسخه غیرفعال از ژن "GPR ۷۵" را داشتند، حدود ۱۲ پوند (۵.۴ کیلوگرم) کمتر بود و این افراد ۵۴ درصد کمتر نسبت به افراد فاقد این جهش، با خطر چاقی روبرو بودند. گفتنی است شاخص توده بدنی حاملان جهش یاد شده به طور متوسط ۱.۹ کیلوگرم کمتر بود.
به گفته محققان نتایج این مطالعه می‌تواند به توسعه اهداف درمانی بالقوه‌ای برای درمان چاقی در انسان منجر شود. چاقی با طیف وسیعی از بیماری‌های انسانی از جمله دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی مرتبط است. این مطالعه توسط محققان شرکت بیوتکنولوژی"Regeneron " واقع در نیویورک انجام شد.
جورج دی یانکوپولوس، رییس و مدیر ارشد علمی شرکت Regeneron گفت: کشف ابرقدرت‌های محافظتی ژنتیکی مانند GPR ۷۵، امید در مبارزه با چالش‌های بهداشت جهانی پیچیده و شایع مانند چاقی را فراهم می‌کند.
گفتنی است؛ قبلاً مشخص شده بود که چربی بدن یک ویژگی بسیار وراثتی است و عوامل ژنتیکی در تعادل انرژی و تنظیم چربی بدن نقش اساسی دارند، اما اینکه چگونه ژن‌ها و انواع مختلف کدگذاری نادر می‌توانند افراد را از چاقی مستعد یا محافظت کنند، بطور کامل درک نشده بود. درک این موضوع می‌تواند راهی برای توسعه استراتژی‌های درمانی ایمن و مؤثر برای درمان چاقی را فراهم کند.
در این مطالعه محققان آزمایشات تعیین توالی اگزوم را بر روی ۶۴۵ هزار و ۶۲۶ فرد از انگلستان، ایالات متحده و مکزیک انجام دادند.
GPR ۷۵ تقریباً در چهار نفر از هر ۱۰ هزار نفر فرد قرار گرفته تحت آزمایش مذکور مشاهده شد. محققان این یافته‌ها را در موش‌هایی که از نظر ژنتیکی اصلاح شده بودند و فاقد نسخه ژن GPR ۷۵ بودند نیز تأیید کردند.
