اختلال سلوک چیست؟ / اگر می خواهید بدانید فرزندتان به آن مبتلا نیست،بخوانید

تمام آنچه باید از اختلال سلوک کودکان و نوجوانان بدانید

به گزارش اقتصاد آنلاین، تخمین زده می شود که حدود ۱ تا ۴ درصد از کودکان و نوجوانان بین ۹ تا ۱۷ سال دچار این اختلال هستند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

لازم است که با ظهور اولین نشانه های اختلال، والدین برای دریافت تشخیص و درمان به یک روانشناس مجرب در اختلالات و مشکلات کودکان و نوجوانان مراجعه کنند.

نشانه های اختلال سلوک:

این مشکل خیلی فراتر از سرکشی در دوره نوجوانی است. رفتارهای فرد به قدری جدی است که باعث هشدار از سوی معلمان، دوستان و اطرافیان می شود.

برای آنکه کودکی تشخیص اختلال سلوک را دریافت کند، باید حداقل ۳ مورد از نشانه های زیر را طی یک سال گذشته یا حداقل یک مورد را طی شش ماه قبل داشته باشد:

خشونت نسبت به افراد و حیوانات:

قلدری، تهدید و ترساندن دیگران

شروع دعواهای فیزیکی

استفاده از سلاحی که می تواند آسیب جدی وارد کند

ظلم فیزیکی نسبت به انسان ها و حیوانات

دزدی کردن از دیگران

تجاوز و رفتارهای خطرناک جنسی

تخریب اموال:

آتش افروزی عمدی

دیگر اشکال تخریب عمدی

گول زدن یا دزدی:

ورود بی اجازه به خانه، خودرو یا ساختمان دیگران

دروغ گویی برای کسب منفعت شخصی

دزدی از مغازه ها و دوستان

نقض حریم و قوانین

بیرون ماندن تا نیمه شب قبل از ۱۳ سالگی

فرار کردن از خانه حداقل ۲ مرتبه

اخراج از مدرسه قبل از ۱۳ سالگی

اختلال سلوک چه تاثیری در زندگی فرد دارد؟

این شکل از رفتار تنها مشکل والدین و اطرافیان نیست، بلکه زندگی خود کودک یا نوجوان را نیز مختل می کند. کودک به قدری ناهنجار رفتار می کند که آموزش او نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

کودک دائما تنبیه می شود و از مدرسه اخراج می شود. این دسته کودکان و نوجوانان بیشتر از دیگران در معرض خطر ترک تحصیل قرار دارند.

کودکی که این طور رفتار می کند، ارتباطات اجتماعی ضعیفی دارد. آنها تلاش می کنند دوست یابی کنند و روابط خود را حفظ کنند. اما معمولا رفتار بدشان این ارتباط را تحت تاثیر قرار می دهد.

با شروع نوجوانی، فرد درگیر مشکلات حقوقی و مجازات برای سوءمصرف مواد مخدر، رفتارهای خشن و نقض قانون می شود.

این دسته بیماران بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به بیماری های جنسی هستند. تحقیقات نشان دهنده وجود شرکای جنسی متعدد و روابط جنسی محافظت نشده در بیماران است.

علت ابتلا به اختلال سلوک چیست؟

محققان به طور دقیق نمی دانند چه چیزی باعث می شود کودک دچار این اختلال شود. ترکیبی از عوامل اجتماعی، روانی و بیولوژیک می توانند در این مسئله دخیل باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

ناهنجاری های مغز:

مطالعات تصویربرداری عصبی نشان می دهد که کودکانی که دجار این اختلال هستند دچار ناهنجاری های عملکردی در برخی از نقاط مغز هستند.

بخش پیش پیشانی مغز (که مسئول قضاوت است) می تواند یکی از این نواحی باشد.

ژنتیک:

مطالعات نشان می دهند که رفتارهای ضداجتماعی در ۵۰ درصد از موارد ارثی هستند.  علت این امر و ژن های دخیل در آن هنوز مشخص نیستند.

مسائل اجتماعی:

فقر، محل سکونت نابه هنجار، مدرسه بد، اختلافات خانوادگی، مشکلات روانی والدین، تربیت خشن و عدم نظارت بر کودک می توانند در ابتلا به اختلال سلوک نقش داشته باشند.

نقص های شناختی:

هوش پایین، مهارت های زبانی ضعیف و ناتوانی در اجرا می توانند کودک را مستعد این اختلال کنند.

همبودی (ابتلای همزمان)با دیگر اختلالات و مشکلات روانی:

کودکانی که دچار این اختلال هستند، ممکن است از اختلالات روانی دیگری نیز رنج ببرند.

برخی از رایج ترین اختلالات همراه با اختلال سلوک عبارتند از:

بیش فعالی-نقص توجه

خودزنی

سوءمصرف مواد مخدر

اختلال یادگیری

افسردگی و اضطراب

اختلال استرس پس از سانحه

عدم درمان این اختلال می تواند باعث پیشرفت آن به اختلال شخصیت ضداجتماعی در بزرگسالی شود.

تشخیص:

برای تشخیص این اختلال در کودک باید از روانشناس مجرب کمک گرفت.

تشخیص در صورتی تایید می شود که تلاش برای تغییر رفتار کودک در مدرسه و خانه بی نتیجه مانده باشد.

روانشناس با کودک مصاحبه می کند، صحبت های او را ضبط می کند و از والدین و معلمان خواسته می شود که پرسشنامه ای را در مورد رفتارهای کودک پر کنند.

تست های روانشناسی و ابزارهای سنجش از دیگر مواردی هستند که به تشخیص اختلال سلوک کمک می کنند.

درمان:

نوع درمان به عوامل مختلفی از جمله، سن و شدت رفتارهای بد در کودک بستگی دارد.

رایج ترین شیوه های درمان عبارتند از:

روان درمانی:

درمان فردی زمانی مفید است که کودک می تواند از یادگیری مهارت های جدید مانند مهارت کنترل خشم و کنترل تکانه سود ببرد.

آموزش والدین:

درمان بر والدین و پرستاران متمرکز می شود. در این روش درمانی به والدین استراتژی های مدیریت رفتار و تکنیک های افزایش ایمنی در خانه در زمان خشم و خشونت کودک آموزش داده می شود.

خانواده درمانی:

از والدین، خواهر و برادران و دیگر اعضای خانواده خواسته می شود که برای درمان به همراه کودک حضور پیدا کنند. گاهی بهبود رابطه بین والدین و کودکان به بهبود رفتارهای بیمار بیانجامد.

اقامت در مرکز تربیت کودکان:

در مواردی که رفتار کودک از کنترل خارج می شود، برای ایمنی فرد و دیگران از این راهکار استفاده می شود. یک محیط درمانی می تواند به رفع مشکل اعتیاد، رفتارهای جنسی و خشونت کمک کند.

دارودرمانی:

دارویی برای درمان اختلال سلوک وجود ندارد. اما گاهی روانپزشک می تواند داروهایی را برای درمان یا تخفیف علائم اختلالات روانی همراه با این اختلال تجویز کند.

مداخله زودهنگام کلید درمان موثر است. بنابراین لازم است که والدین و معلمان از نشانه های این اختلال در کودکان و نوجوانان آگاه باشند تا کارهای ارجاع و درمان به موقع صورت گیرد.

چگونه با کودک مبتلا به اختلال سلوک باید رفتار کرد؟

مهم ترین مسئله در برخورد با این کودکان درمان و دریافت مشاوره است.

متاسفانه تحمل رفتارهای این کودکان برای والدین و اطرافیان بسیار سخت است.

مشاوره نوجوان تلاش می کند با آموزش مهارت های لازم برای اصلاح رفتار فرزند به والدین کمک کند.

برخی از این تکنیک ها عبارتند از

رفتار مقتدرانه والدین

حذف توجه منفی

تشویق رفتار مثبت

آیا علائم این اختلال را در فرزندتان یا یکی از اطرافیان می بینید؟ این اختلال چه تاثیری در زندگی شما داشته است؟ نظراتتان را در این مورد با ما در میان بگذارید.