سیاست برد برد ایران برای صادرات نفت خام و خدمات فنی و مهندسی

به گزارش خبرنگار اقتصادآنلاین، همکاری در زمینه پالایشگاهی با کشورهای متقاضی نفت همواره یکی از سیاست‌های مورد توجه کشورهای نفتی بوده است. با استفاده از این روش تلاش می‌شود بازار ثابتی برای نفت به دست آید. این روش تاکنون در کشور ما مورد توجه جدی قرار نگرفته است. حال، دولت سیزدهم تلاش‌هایی در راستای ظرفیت بازارسازی تضمینی نفت و سیاست خرید تقاضا در بازارهای نفتی کشورهای همسو به اجرا گذاشته است. در این راستا تلاش شده تا سرمایه‌گذاری متقابل در زیرساخت‌های انرژی کشورهای مقصد داشته باشیم. شاید این سوال پیش بیاید که ایران از نظر مالی دچار مشکلات جدی است و چگونه سرمایه‌گذاری انجام داده است.  در پاسخ به این سوال باید گفت که ایران به جای سرمایه‌گذاری نقدی، از طریق صادرات خدمات فنی و مهندسی به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی کشورهای هدف اقدام کرده است.

مجموعه کارهای پالایشگاهی، بر قدرت مانور ما در فروش نفت مؤثر است

دولت سیزدهم در مهم‌ترین اقدام خود در حوزه انرژی، اقدام به بازسازی پالایشگاه‌های نیمه‌فعال و با ظرفیت بسیار پایین‌تر از ظرفیت اسمی خود کرده است و از طریق صادرات خدمات فنی و مهندسی علاوه بر بازسازی پالایشگاه کشور هدف، خوراک ورودی پالایشگاه را نیز منطبق بر نفت خام ایران تأمین خواهد کرد. بدین ترتیب علاوه بر صادرات خدمات فنی مهندسی دانش‌بنیان، زمینه صادرات نفت خام کشورمان و تبدیل آن به فرآورده‌های نفتی از طریق پالایشگاه‌های فراسرزمینی فراهم می شود.

نظرات جعفر قادری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با اشاره به این موضوع که مزیت‌های اجتناب از خام فروشی و تلاش در راستای فروش محصول نهایی و فرآوری شده بر کسی پوشیده نیست به اقتصادآنلاین گفت: با تولید فرآورده‌های نفتی می‌توانیم بازارهای بیشتری به دست آوریم. نفت خام بازارهای محدود و مشخصی دارد و به همین دلیل به راحتی می‌توان آن را تحریم کرد. اما فرآورده‌ها بازار گسترده‌تری دارند و حمل و نقل آن‌ها راحت‌تر است، به همین دلیل تحریم پذیری‌شان در مقایسه با نفت خام کمتر است. باید پالایشگاه سازی در داخل و خارج از کشور در دستور کار قرار بگیرد. مجموعه کارهایی که می‌توانیم در حوزه پالایشگاهی انجام دهیم، می‌تواند به قدرت مانور ما برای فروش نفت بیافزاید.

روابط ما با کشورهای منطقه در حوزه نفتی و پالایشگاهی رو به افزایش است

وی در ادامه گفت: وزارت نفت فعلی ظرفیت‌هایی را در ونزوئلا و کشورهای دیگر در خصوص همکاری‌های پالایشگاهی شناسایی کرده است. استفاده از آن‌ها می‌تواند مزایای زیادی برای کشور داشته باشد و منافع ما را تأمین کند. همکاری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی در قالب تعمیر پالایشگاه‌های موجود و تجهیز و راه‌اندازی آن‌ها بستری برای جذب نیروی تخصصی ما در خارج از کشور فراهم می‌کند.

او ادامه داد: به این ترتیب، می‌توانیم به صدور خدمات فنی و مهندسی دانش بنیان به کشورهای دیگر بپردازیم که مزایای زیادی برای کشور دارد. به این ترتیب، هم به کشورهای دوست کمک می کنیم و دانش خود را در اختیار آن ها قرار می دهیم و هم ارزآوری برای کشور داریم. این روش، سوپاپ اطمینانی برای خنثی سازی تحریم های نفتی به شمار می‌رود.

قادری در ادامه در ارتباط با خبر اخیر وزیر نفت مبنی بر افزایش فروش نفت کشورمان به ازبکستان و همکاری در پالایشگاه‌های این کشور بیان کرد: روابط ما با کشورهای منطقه در حوزه نفتی و پالایشگاهی رو به افزایش است. برگ برنده ما نسبت به کشورهای منطقه این است که سطح فنی و مهندسی بالاتری در مقایسه با آن‌ها داریم و می‌توانیم با استفاده از سیاست پالایشگاه‌داری فراسرزمینی و انتقال دانش خود به این کشورها، منافع دو طرف را تأمین کنیم. این نوع ارتباطات به کاهش تحرکات غربی‌ها علیه کشور ما منجر می‌شود زیرا منافع ما با همسایگان گره می‌خورد و به راحتی کشورهای دیگر نمی‌توانند علیه ما اقدام کنند. افزایش روابط ما با کشورهای منطقه از قبیل ازبکستان، عراق، سوریه و لبنان زمینه‌ای را فراهم می‌کند که آن‌ها در حوزه‌های دیگر نیز در خنثی سازی تحریم‌ها به ما کمک کنند.

همکاری‌های مثبت وزارت نفت در زمینه پالایشگاه‌های فراسرزمینی

این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس گفت: هر کدام از کشورهای همسایه که پالایشگاهی با ظرفیت خالی داشته باشند می‌توانند هدف ما برای همکاری باشند. با ازبکستان نیز می‌توانیم در حوزه پالایشگاهی همکاری داشته باشیم. زیرا این کشور دارای پالایشگاه‌هایی است که با تمام ظرفیت فعال نیستند. افزایش این تعاملات اقتصادی در منطقه می‌تواند به خنثی سازی تحریم‌ها کمک کند. به طور کلی، تلاش‌های وزارت نفت فعلی در زمینه همکاری با پالایشگاه‌های فراسرزمینی اقدام مثبتی است.

او اضافه کرد: در ارتباط با ونزوئلا تجربه موفقی داشتیم و به افزایش فروش نفت کشورمان پرداختیم. ونزوئلا دارای منابع عظیم نفتی است اما به خاطر فوق سنگین بودن نفتش به نفت سبکی مانند نفت کشور ما نیاز دارد. همچنین این کشور نیز تحت تحریم قرار دارد و از این نظر با مشکلاتی برای بهره‌برداری از پالایشگاه‌هایش مواجه است. نیازهای دو طرفه تهران و کاراکاس، زمینه‌ای برای همکاری دو کشور به وجود آورده است.