توافق ۲۵ساله با هدف سرمایه‌گذاری چین در نفت وگاز ایران صحت دارد؟
برای استفاده از ظرفیت بالقوه موجود در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی، جذب سرمایه گذاران خارجی برای ایران اهمیت فراوانی خواهد داشت.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، حمیدرضا صالحی عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران عنوان کرد: هرچند در سال‌های گذشته کارشناسان داخلی تلاش کرده‌اند که با استفاده از ظرفیت‌های داخلی کشور، نیازها را تامین کرده و امکان استفاده از زیرساخت‌های نفت و گاز را گسترش دهند اما در این تردیدی نیست که برای استفاده حداکثری از این توان، قطعا حضور خارجی‌ها و سرمایه گذاری‌ها آنها، می‌تواند مانند دیگر کشورها، برای ایران نیز اهمیت فراوانی داشته باشد و سرعت رشد را گسترش دهد.
وی افزود:تحریم‌ها از سویی باعث شده ریسک سرمایه گذاری در کشور افزایش یابد و از سوی دیگر بسیاری از شرکت‌های خارجی از جمله چینی‌ها را از حضور در ایران منصرف کرده است. این در حالی است که بخش مهمی از ظرفیت اقتصاد ایران در حوزه نفت و فراورده‌های نفتی تعریف می‌شود و عدم استفاده اصولی از آن، می‌تواند در این بازار رقابتی فرصت سوزی محسوب شود.
عضو اتاق بازرگانی تهران تاکید کرد: فعالان بخش خصوصی تاکنون در جریان جزییات این توافق قرار نگرفته‌اند و خواسته ما این است که با هدف روشن شدن مسیر و هدف گذاری‌های صورت گرفته، جزییات این توافق منتشر شود. آنچه که درباره حضور چین در صنایع نفتی ایران مطرح شده نیز فعلا در حد همین گمانه زنی‌هاست و خبر قطعی درباره آن منتشر نشده است.
صالحی ادامه داد: در یکی از گمانه زنی‌ها آمده بود که در صورت تامین نفت مورد نیاز چین از سوی ایران، شرکت‌های چینی در صنایع زیرساختی ما سرمایه گذاری می‌کنند که البته در صورت اجرایی شدن چنین موضوعی دیگر سرمایه گذاری در کار نیست و یک توافق دو جانبه برد – برد با توجه به شرایط دو کشور است اما با توجه به اینکه ما ریسک سرمایه گذاری بالایی داریم و چین به عنوان یک قدرت اقتصادی جهانی، امروز در منطقه ما با کشورهایی مانند عربستان سعودی و پاکستان مراودات جدی دارد، در صورتی که ما بتوانیم منافع ملی خود را به درستی تامین کنیم، می‌توان انتظار داشت که این توافق برای ما جنبه‌های مثبتی داشته باشد.
وی با بیان اینکه در جریان این توافق باید دو موضوع مهم در دستور کار باشد، بیان کرد: موضوع نخست این است که ما نباید تمام تخم مرغ‌هایمان در بازار نفت را در سبد چین قرار دهیم. همانطور که آنها نیاز خود به نفت را از کشورهای مختلف تهیه می‌کنند، ما نیز باید در کنار چین، سعی کنیم در بازار دیگر مشتریان سنتی خود را حفظ کنیم. موضوع دوم این است که چه بحث سرمایه گذاری باشد و چه همکاری اقتصادی، فعال شدن کسب و کارهای ایرانی و کمک به فعالان اقتصادی و در نهایت معیشت مردم باید به عنوان یک اولویت جدی دنبال شود.
