منظور از هزینه های معامله چیست؟ بررسی نمونه ای از آن

​هزینه‌ های معامله نشان‌دهنده نیروی کار لازم برای ارائه یک کالا یا خدمات به بازار است که منجر به پیدایش کل صنایعی شده است که به تسهیل انجام معاملات اختصاص یافته‌اند. هزینه های معامله در دنیای مالی نیز شامل کارمزد و اسپرد کارگزاران می‌شوند. اسپرد به تفاوت بین قیمتی که کارگزاری برای خرید اوراق بهادار پرداخت کرده است و قیمتی خریدار این اوراق بایستی به کارگزاری پرداخت کند، گفته می‌شود.

نکات کلیدی

هزینه های معاملاتی یکی از عوامل تعیین کننده اصلی بازده خالص هستند.

هریک از طبقات مختلف دارایی‌ها محدوده های متفاوتی از هزینه های معامله دارند. سرمایه گذاران باید دارایی هایی را انتخاب کنند که هزینه‌ های معامله آن‌ها در انتهای پایینی محدوده هزینه مربوط به طبقه خاص آن دارایی قرار دارد.

آشنایی با هزینه های معامله

هزینه معامله خریداران و فروشندگان اوراق بهادار، مبالغی است که بانک ها و کارگزاران برای ایفای نقش خود از آن‌ها دریافت می کنند. هزینه های معاملاتی همچنین در هنگام خرید و فروش املاک و مستغلات نیز وجود دارند که شامل پرداخت کارمزد نماینده معاملات املاک و هزینه های انعقاد قرارداد مانند هزینه های ارزیابی و تایید اعتبار سند مالکیت، هزینه های ارزش‌گذاری و هزینه های دولتی می‌شوند. نوع دیگری از هزینه معامله به زمان و نیروی کار مرتبط با حمل و نقل کالا یا محصولات در مسافت‌های طولانی مرتبط است.

هزینه های معامله برای سرمایه گذاران اهمیت زیادی دارد زیرا یکی از عوامل کلیدی تعیین کننده بازده خالص سرمایه‌گذاری آن‌ها است. هزینه‌ های معامله بازده سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهند و پرداخت هزینه‌های بالای معامله در طول زمان ممکن است به معنای از دست رفتن هزاران دلار باشد زیرا صرف نظر از خود هزینه‌ها پرداخت هزینه بالاتر در زمان سرمایه‌گذاری میزان سرمایه در دسترس برای این کار را در زمان معامله و بازده آینده آن را کاهش می‌دهد. کارمزدهایی مانند نسبت هزینه های صندوق سرمایه گذاری مشترک نیز همین اثر را دارند. هریک از طبقات مختلف دارایی‌ها محدوده های متفاوتی از هزینه ها و کارمزدهای معاملاتی استاندارد را دارند. در صورت ثابت بودن سایر شرایط، سرمایه‌گذاران باید دارایی‌هایی را انتخاب کنند که هزینه‌های آن‌ها در انتهای پایینی محدوده هزینه مربوط به طبقه خاص آن دارایی قرار دارد.

حذف هزینه های معاملات

با حذف هزینه های معامله، اقتصاد کارآمدتر می شود و سرمایه و نیروی کار بیشتری برای تولید ثروت آزاد خواهد شد. تغییری با این ماهیت بدون دردسرهای فزاینده اتفاق نمی افتد، زیرا بازار کار باید با محیط جدید خود سازگار شود.

یکی از انواع هزینه‌های معاملات، مانع ارتباطات است. وقتی یک فروشنده و خریدار کاملاً منطبق با یکدیگر هیچ وسیله ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند، هزینه های انجام معامله بسیار زیاد می‌شود که نمی توان بر آن غلبه کرد. بانک‌ها با پیوند دادن پس‌انداز با سرمایه‌گذاری و شکوفایی اقتصاد نقش واسطه را ایفا می‌کنند و درآمد بانک از محل هزینه معامله را با جمع‌آوری اطلاعات و پیوند طرفین توجیه می‌کنند.

با این حال، عصر اطلاعات به ویژه هجوم اینترنت و ارتباطات از راه دور به زندگی انسان‌ها، موانع ارتباطی را تا حد زیادی کاهش داده است. مصرف کنندگان برای خرید هوشمندانه و آگاهانه اوراق بهادار دیگر نیازی به موسسات بزرگ و نمایندگان آنها ندارد. به همین دلیل، بقای نمایندگی بیمه به دلیل پیدایش طیف گسترده ای از شرکت‌های نوپای فناوری که وب سایت هایی را برای فروش یا تبلیغ بیمه نامه ها به راه انداخته‌اند، به خطر افتاده است. دسترسی آسان به اطلاعات و ارتباطاتی که اینترنت فراهم می کند هم‌چنین معیشت مشاغلی مانند مشاور املاک، کارگزار بورس و فروشنده خودرو را نیز به خطر انداخته است. این چیزی است که گفته می‌شود کسب‌وکار اسکات‌ترید را ویران کرد.

در اصل، قیمت بسیاری از کالاها و خدمات به دلیل کاهش موانع ارتباطی روزمره بین افراد کاهش یافته است. خرده‌فروشان و بازرگانان نیز با تطبیق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، نقش واسطه‌ها را پیدا کرده‌اند. صنعت خرده‌فروشی نیز در سال‌های اخیر به شدت متحول شده است و شرکت بازرگانی الکترونیک Amazon.com از نظر امتیاز ترکیبی بر حسب دارایی‌ها، درآمدها و ارزش بازاری خود از غول‌های گذشته مانند Kohl’s و Macy’s عبور کرده است.

نمونه ای از هزینه های معامله

طبق مطالعه‌ای که محققان راجر ادلن، ریچارد ایوانز، و گریگوری کادلک انجام داده‌اند، میانگین هزینه معامله سالانه یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک در ایالات متحده 1.44٪ بوده است. اولین مورد از این هزینه ها، کارمزد کارگزاری است که مدیر صندوق هنگام خرید و فروش سهام پرداخت می‌کند. صندوق‌هایی که گردش مالی کمتری دارند، کارمزد کمتری را به کارگزاران پرداخت می‌کنند، اگرچه ممکن است مبلغ آن هم‌چنان بیشتر از کارمزدی باشد که سرمایه‌گذاران منفرد پرداخت می‌کنند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری بزرگ هم‌چنین ممکن است هزینه‌های تاثیرگذاری بر بازار را نیز متحمل شوند. این هزینه‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که صندوق‌ها سهام شرکت‌ها را در حجم بالایی خریداری می‌کنند و این مسئله قیمت این سهم‌ها را به طور مصنوعی بالا می‌برد. مدیران برخی از صندوق‌ها تلاش می‌کنند با تقسیم خریدهای خود به دوره های زمانی طولانی تر این هزینه ها را کاهش دهند. در نهایت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک با هزینه‌های اسپرد مواجه هستند که در هنگام معامله سهام توسط مدیران آن‌ها در بورس‌های جهانی یا بازارهایی با نقدینگی کمتر، ممکن است بالاتر باشند.