مالیات املاک و مستغلات قابل کسر از مالیات فدرال شامل هر گونه مالیات ایالتی، محلی یا خارجی می‌شوند که برای رفاه عمومی وضع شده‌اند. این مالیات‌ها شامل مالیات‌های دریافتی برای بازسازی خانه یا ارائه خدماتی مانند جمع آوری زباله نمی شوند.
همانطور که در زیر ذکر شده است، قانون کاهش مالیات و مشاغل (TCJA) برای کسر مالیات بر املاک و سایر مالیات های ایالتی و محلی از مالیات بر درآمد فدرال از سال 2018 سقفی تعیین کرد. این قانون مبلغ قابل کسر به ازای مالیات های ایالتی و محلی از جمله مالیات بر املاک را در 10000 دلار (5000 دلار در صورتی که افراد متاهل اظهارنامه‌های مالیاتی خود را به صورت مجزا ارسال کنند) محدود کرد. قبلاً محدودیتی برای مبلغ قابل کسر وجود نداشت.
نکات کلیدی
صاحب ملک می تواند برای برخی از مالیات‌هایی که برای ملک خود پرداخت کرده است کسر مالیات مطالبه کند، مشروط بر اینکه ملک برای استفاده شخصی باشد و مالک کسر مالیات را در اظهارنامه مالیاتی فدرال خود مشخص سازد.
مالیات های پرداختی برای املاک اجاره یا تجاری – و املاکی که متعلق به مالیات دهندگان نیستند – قابل کسر از مالیات بر درآمد فدرال نیستند.
از سال 2018، مبلغ قابل کسر مربوط به مالیات‌های ایالتی و محلی از جمله مالیات بر املاک در مجموع به سقف 10000 دلار (5000 دلار در صورت ارسال مجزای اظهارنامه مالیاتی توسط زوج‌ها) محدود شد.
آشنایی با کسر مالیات بر املاک
مالک هر ملک باید مالیات هایی را که سالانه دولت ایالتی و یا محلی بر اساس ارزش ملک تعیین می‌کنند، به آن‌ها بپردازد. اگر صاحب ملک از ملک خود برای مقاصد شخصی استفاده کند و در اظهارنامه مالیاتی فدرال خود کسر مالیات را مشخص سازد، می‌تواند برای برخی از مالیات‌های پرداختی برای ملک خود یا تمام آن‌ها، کسر مالیات مطالبه کند.
مالیات‌های املاک و مستغلاتی که از مالیات‌های فدرال قابل کسر هستند شامل مالیات‌هایی پرداختی در هنگام انعقاد قرارداد خرید و فروش ملک و مالیات‌های پرداختی به ارزیاب مالیات شهرستان یا شهر بر اساس ارزش ارزیابی شده ملک شخصی می‌شوند. ملک شخصی طبق قوانین اداره مالیات (IRS) ممکن است شامل خانه اصلی، خانه تعطیلات، زمین، یا دارایی خارجی مالیات دهندگان باشد.
ملاحظات ویژه
مالیات‌های پرداختی برای املاک اجاره‌ای یا تجاری – و اموالی که متعلق به مالیات دهندگان نیستند – قابل کسر از مالیات نیستند. علاوه‌براین، خریدار خانه‌ای که مالیات‌های معوق فروشنده ملک از سال قبل را در زمان تکمیل معامله فروش پرداخت می کند، در اظهارنامه مالیاتی خود نمی تواند برای مالیات‌های پرداختی کسر مالیات مطالبه کند. در عوض، پرداخت این مالیات معوق به عنوان بخشی از هزینه خرید خانه در نظر گرفته می شود.
همچنین، صورت‌حساب مالیاتی مالکان املاک شامل موارد متفرقه‌ای هستند که برای مقاصد مالیاتی قابل کسر نیستند. برخی از این موارد شامل مبالغ پرداختی برای بهسازی در یک منطقه مسکونی محلی مانند پیاده‌روها و هزینه‌های ارائه خدمات مانند جمع‌آوری زباله‌ها است. برای درک اینکه چه بخشی از صورت‌حساب مالیاتی را می‌توان از مالیات فدرال کسر کرد به فرم 1098 مراجعه کنید که بانک یا سازمان وام‌دهنده به اداره مایات گزارش می‌دهد و نسخه‌ای از آن را نیز برای مالک ملک ارسال می‌کند.
نحوه مطالبه کسر مالیات بر املاک
برای درخواست کسورات مربوط به مالیات بر ملک، مالیات پرداختی باید فقط بر ارزش دارایی شخصی وضع شده باشد و به صورت سالیانه پرداخت شود، و اهمیتی ندارد که چه زمانی دولت این مالیات را از شما دریافت می کند. بنابراین، اگر مالیات ایالتی فقط در زمان خرید ملک دریافت شده باشد، با تعریف اداره مالیات برای مالیات بر ملک شخصی که قابل کسر از مالیات فدرال است مطابقت نخواهد داشت.
همانطور که قبلاً گفته شد، مالیات بر دارایی تنها در صورتی قابل کسر از مالیات فدرال است که مالک بخواهد کسورات مالیاتی خود را به صورت تفکیک شده مطالبه کند. اگر مجموع تمام مخارج تفکیک شده قابل کسر از مالیات فدرال از مبلغ کسر استاندارد مجاز در یک سال مالیاتی معین بیشتر باشد، برای مالیات دهندگان منطقی خواهد بود که کسورات مالیاتی خود را به صورت تفکیک شده درخواست کند.
مزایا و معایب کسر مالیات بر املاک
هر از چند گاهی صحبت از حذف کسر مالیات بر املاک می شود. یکی از دلایل پیشنهاد حذف این کسورات این است که کسر مالیات بر املاک– همراه با کسر بهره وام مسکن فدرال – باعث تبعیض علیه اجاره‌کنندگان می‌شود و افراد را تشویق می‌کند که بدهی بیشتری بپذیرند. حامیان حفظ کسر مالیات بر املاک نیز می گویند که این امر باعث ترویج مالکیت خانه می شود.
قانون کاهش مالیات و مشاغل (TCJA) در سال 2017 برای کسورت مالیات های ایالتی و محلی از جمله مالیات بر املاک در مجموع سقف 10000 دلاری (5000 دلار در صورت ارسال مجزای اظهارنامه مالیاتی توسط زوجین) را از سال 2018 تعیین کرد. قبلاً، هیچ محدودیتی برای این کسورات وجود نداشت.
علاوه بر این، طبق قانون جدید سقف مبلغی که صاحبان خانه‌ها در ازای بهره وام مسکن خود نیز می‌توانند از مالیات بر درآمد فدرال کسر کنند، به مبلغی که بابت بهره بدهی به ارزش 750000 دلار پرداخت می‌کنند، محدود شده است که کمتر از یک میلیون دلار است. بهره خانه های خریداری شده در تاریخ 15 دسامبر 2017 یا قبل از آن، به عنوان یک استثنای ویژه با نرخ قبلی کسر می شود.
از آنجایی که مبلغ کسر مالیات استاندارد در سال 2018 دو برابر شد، پیش‌بینی می‌شود که تعداد کمتری از صاحبان خانه‌ها کسورات مالیاتی خود را به صورت تفکیک شده مطالبه کنند. بنابراین، تعداد کمتری از صاحبان املاک کسر مالیات بر املاک خود را مطالبه خواهند کرد.
هر سال، در مبلغ کسر مالیات استاندارد بازبینی می شود. برای سال مالیاتی 2022، کسر استاندارد زوج‌ها 25900 دلار و کسر مالیات افراد مجرد 12950 دلار تعیین شده است. برای سال مالیاتی 2023، کسر استاندارد افرادی که اظهارنامه مالیاتی خود را به تنهایی ارسال می‌کنند 13850 دلار و برای زوج های متاهلی که اظهارنامه خود را به طور مشترک ارسال می‌کنند 27700 دلار تعیین شده است. سرپرستان خانواده‌ها می توانند 20800 دلار کسورات مالیاتی مطالبه کنند.
