نمونه هایی از هزینه های غیر بهره ای عبارتند از:
حقوق، پاداش و مزایای کارکنان
اجاره اعتباری یا اجاره تجهیزات
هزینه های فناوری اطلاعات (IT)
اجاره، خدمات مخابراتی، مالیات، خدمات حرفه ای و بازاریابی
انقضای دارایی های ناملموس
نکات کلیدی
هزینه های غیربهره ای با کارمزدهای خدماتی مانند درآمد حاصل از کارمزد ناشی از وام، هزینه تأخیر وام، کارمزد سالانه و کارمزد تسهیلات اعتباری جبران می‌شوند.
هزینه های غیربهره ای بانک‌های سرمایه‌گذاری معمولاً بیشتر از بانک‌های تجاری است، زیرا معاملات، مدیریت دارایی و خدمات مشاوره بازار سرمایه پرهزینه هستند.
آشنایی با هزینه های غیربهره ای
بانک‌ها دو دسته هزینه اصلی دارند: هزینه های بهره ای و هزینه های غیر بهره‌ای. هزینه‌های بهره‌ای از سپرده‌ها، وام‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت و بدهی‌های حساب معاملاتی ناشی می‌شوند. هزینه غیربهره‌ای هزینه‌هایی به غیر از پرداخت سود سپرده ها و اوراق قرضه هستند. این هزینه ها اغلب از هزینه های عملیاتی تشکیل شده‌اند که در عملکرد روزانه بانک ایجاد می شوند.
مهم
هزینه غیربهره ای یک بانک یا موسسه مالی نشان دهنده هزینه ای است که مستقیماً با جذب و نگهداری وجوه سپرده گذاران مرتبط نیست.
مولفه های اصلی هزینه های غیربهره ای
هزینه های غیربهره ای مبالغ بالایی دارند و بانک‌ها برای بیشینه‌سازی خود باید آنها را با دقت مدیریت کند. در غیر این صورت، بالا رفتن بیش از اندازه هزینه های غیربهره‌ای به طور مستقیم بر حد سودآوری آنها تأثیر می گذارد.
هزینه های غیربهره ای نشان‌دهنده هزینه‌های عملیاتی بانک‌ها را نشان می‌دهند که اکثریت آنها از هزینه‌های کارکنان تشکیل شده است. هزینه‌های اشغال مکان و استفاده فناوری اطلاعات نیز اجزای مهمی در این دسته از هزینه‌ها هستند و این مسئله برای هزینه‌های حرفه‌ای، به‌ویژه برای خدمات حقوقی مربوط به مذاکره در مورد حل و فصل اختلافات مربوط به فعالیت‌های متقلبانه گذشته، جاری و آتی که بر بانک تأثیر می‌گذارند، صادق است.
در مجموع، هزینه غیربهره ای به عنوان سربار بانک در نظر گرفته می شوند و هنگام تحلیل روند و مقایسه متقابل بانک با همتایان خود برای محاسبه نسبت سربار بانک استفاده می شوند. هزینه های غیربهره ای تقسیم بر میانگین دارایی ها نسبت سربار را به دست می‌دهد. زمانی که نسبت سربار بانکی برای مدت طولانی به میزان غیرقابل قبولی بالا می‌رود، معمولاً بانک مربوطه ابتدا به هزینه‌های کارکنان رسیدگی می‌کند، زیرا هزینه‌های سرمایه انسانی بخش بیشتری از هزینه های غیربهره ای بانک را تشکیل می‌دهند.
سهامداران در سال‌های اخیر توجه بیشتری به پاداش مدیران داشته‌اند تا اطمینان حاصل شود که مدیران حقوق غیرموجه دریافت نمی‌کنند. سهامداران معمولاً طرفدار پرداخت پاداش رقابتی به مدیران هستند، اما آنها می خواهند اطمینان حاصل کنند که هزینه های کلی کارکنان در محدوده معقولی باقی می‌ماند.
هزینه های غیربهره‌ای بر اساس نوع بانک
هزینه های غیربهره ای بانک های سرمایه گذاری معمولا بیشتر از بانک های تجاری است. دلیل اصلی این است که بانک‌های سرمایه‌گذاری بیشتر به معاملات، مدیریت دارایی و خدمات مشاوره‌ای بازار سرمایه متکی هستند که همگی به پاداش بالاتری برای کارکنان نیاز دارند. فعالیت های وام دهی توسط یک بانک تجاری مستلزم پرداخت پاداش‌های قابل قیاس با فعالان وال استریت نیست. تفاوت مبلغ پاداش‌ها در اعداد ترازنامه بانک‌ها خود را نشان می دهند.
به عنوان مثال، در سال 2020 هزینه های غیربهره ای مورگان استنلی بیش از 70 درصد از درآمدهای این بانک را به خود اختصاص می‌داد. پاداش کارکنان این بانک به تنهایی تقریباً 45٪ از درآمدهای آن را تشکیل می داد. کل هزینه های غیربهره‌ای و هزینه های کارکنان موسسه Wells Fargo نیز به ترتیب 80٪ و 48٪ از درآمدهای آن را به خود اختصاص داده بودند.
