تأمین مالی از طریق صورتحساب چیست و نحوه ساختاردهی آن چگونه است؟

وقتی کسب و کارها کالا یا خدمات را به مشتریان بزرگی مانند عمده فروشان یا خرده فروشان می فروشند، معمولاً این کار را به صورت اعتباری انجام می دهند. فروش اعتباری بدان معناست که مشتری مجبور نیست فوراً هزینه کالایی را که خریداری کرده است پرداخت کند. به شرکت خریدار صورتحسابی داده می شود که کل مبلغ بدهی و تاریخ سررسید قبض در آن ثبت شده است. با این حال، ارائه اعتبار به مشتریان وجوهی را که کسب‌وکار در غیر این صورت می‌تواند برای سرمایه‌گذاری یا توسعه فعالیت‌های خود استفاده کند، از دسترس آن خارج می‌سازد. کسب و کارها برای تامین مالی از طریق حساب های دریافتنی خاصی که روند بازپرداخت آهسته‌ای دارند یا تامین نقدینگی کوتاه مدت، ممکن است به تامین مالی از طریق صورتحساب روی آورند.

تامین مالی از طریق صورتحساب شکلی از استقراض کوتاه مدت است که وام دهنده بر اساس صورتحساب‌های پرداخت نشده به مشتریان تجاری خود اعطا می‌کندد. شرکت‌ها به کمک تامین مالی از طریق صورتحساب، حساب های دریافتنی خود را می فروشد تا سرمایه در گردش خود را بهبود بخشد که این مسئله می تواند وجوهی را بلافاصله در اختیار کسب‌وکار قرار دهد که برای پرداخت هزینه های شرکت می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

نکات کلیدی

تامین مالی از طریق صورتحساب به یک کسب و کار اجازه می دهد تا از صورتحساب‌های پرداخت نشده خود به عنوان وثیقه تامین مالی استفاده کند.

شرکت‌ها ممکن است از تامین مالی از طریق صورتحساب برای بهبود جریان نقدی خود و تامین نیازهای عملیاتی یا سرعت بخشیدن به برنامه های توسعه و سرمایه گذاری استفاده کنند.

ذ را می توان به گونه ای سازمان‌دهی کرد که مشتری کسب و کار از استفاده صورتحساب خود برای دریافت وام آگاه نشود یا بازپرداخت صورتحساب به صراحت توسط وام دهنده مدیریت شود.

تامین مالی از طریق صورتحساب از دیدگاه وام دهنده

تامین مالی از طریق صورتحساب به نفع وام دهندگان است زیرا بر خلاف تمدید خط اعتباری که ممکن است بدون تضمین باشد و در صورت عدم بازپرداخت آن راه چاره زیادی برای احیای وجوه وجود نداشته باشد، صورتحساب‌ها به عنوان وثیقه برای تامین مالی از طریق صورتحساب عمل می کنند. وام دهنده همچنین با عدم انتقال 100٪ مبلغ صورتحساب به کسب و کار استقراض کننده ریسک خود را محدود می‌سازد. با این حال، تامین مالی از طریق صورتحساب تمام ریسک ها را از بین نمی برد، زیرا ممکن است مشتری هرگز صورتحساب را پرداخت نکند. این امر فرآیند وصول صورتحساب را بسیار دشوار و پرهزینه می‌سازد که هم بانک و هم کسب و کاری که به واسطه صورتحساب از بانک وام گرفته است را درگیر می‌سازد.

نحوه ساختاردهی زمانی تامین مالی از طریق صورتحساب

تأمین مالی از طریق صورتحساب را می‌توان به روش‌های مختلفی سازمان‌دهی کرد که رایج‌ترین روش‌های آن واگذاری مطالبات یا تنزیل است. در روش واگذاری صورتحساب، شرکت صورت‌حساب‌های باقی مانده خود را به وام‌دهنده‌ای می‌فروشد و وام‌دهنده ممکن است در ازای 70 تا 85 درصد از ارزش نهایی صورتحساب را به شرکت وام بپردازد. اگر وام دهنده مبلغ کامل صورتحساب ها را دریافت کند، در نهایت 15 تا 30 درصد مبلغ باقی مانده صورتحساب را به شرکت بازپس می‌دهد و کسب و کار بهره و یا هزینه این خدمات را پرداخت می کند. از آنجایی که وام دهنده مبالغ پرداختی را از مشتریان وصول می کند، مشتریان از این توافق آگاه خواهند شد، که ممکن است تاثیر منفی بر تجارت داشته باشد.

کسب و کارها به عنوان یک راه جایگزین می توانند از روش تنزیل صورتحساب استفاده کنند، که مشابه واگذاری صورتحساب است با این تفاوت که کسب و کار و نه وام دهنده، مبالغ پرداختی را از مشتریان دریافت می کند، بنابراین مشتریان از این توافق آگاه نمی‌شوند. در روش تنزیل صورتحساب، وام دهنده تا 95٪ از مبلغ صورتحساب به کسب و کار وام خواهد داد. هنگامی که مشتریان صورتحساب‌های خود را پرداخت می کنند، کسب و کار مبالغ دریافتی را منهای کارمزد یا بهره به وام دهنده بازپرداخت می کند.