هیئت حکام فدرال رزرو (FRB) در اواسط هر ماه این شاخص را منتشر می‌کند و موسسه Conference Board یکی از اندیشکده‌های اقتصادی عضویت‌محور اخبار مربوط به آن را گزارش می‌کند. هیئت حکام فدرال رزرو همچنین در پایان ماه مارس هر سال اصلاحاتی را در برآوردهای قبلی خود انجام داده است منتشر می کند.
نکات کلیدی
هیئت فدرال رزرو (FRB) شاخص تولید صنعتی را در اواسط هر ماه منتشر می کند، و در پایان ماه مارس هر سال، برآوردهای قبلی را بازبینی می کند.
این شاخص ترکیبی یکی از شاخص‌های مهم اقتصاد کلان برای اقتصاددانان و سرمایه گذاران است.
در همین حال، داده‌های سطح صنعت نیز برای مدیران و سرمایه‌گذاران در حوزه‌های تجاری مختلف مفید است.
نحوه عملکرد شاخص تولید صنعتی (IPI)
شاخص تولید صنعتی (IPI) سطوح تولید را در بخش‌های تولید، معدن – از جمله خدمات حفاری میدان‌های نفت و گاز – و بخش‌های برق و گاز اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص همچنین ظرفیت تولید یعنی تخمینی از سطوح تولیدی که به طور پایدار می‌توان آنها را حفظ کرد و میزان استفاده از ظرفیت و نسبت تولید واقعی به ظرفیت را نیز اندازه‌گیری می‌کند.
محاسبه شاخص تولید صنعتی
سطوح تولید و ظرفیت صنعتی به صورت سطح شاخص نسبت به یک سال پایه که در حال حاضر سال 2012 است بیان می شوند. به عبارت دیگر، این سطوح حجم یا مقدار مطلق تولید را بیان نمی کنند، بلکه درصد تغییر تولید را نسبت به سال 2012 نشان می‌دهند.
داده های منبع متنوعی برای این شاخص استفاده می‌شوند، از جمله نهاده‌ها و تولید فیزیکی مانند چند تن فولاد، ارقام فروش تعدیل شده بر اساس تورم و در برخی موارد، ساعات کاری ثبت شده توسط کارگران تولیدی. هیئت فدرال رزرو این داده ها را از انجمن های صنعتی و سازمان های دولتی گردآوری می‌کند و آنها را با استفاده از فرمول ایده آل فیشر در یک شاخص جمع‌بندی می‌کند.
مهم
این شاخص ها در قالب های تنظیم شده برحسب تغییرات فصلی و تنظیم نشده در دسترس هستند.
در شاخص تولید صنعتی کلی، تعدادی زیرشاخص وجود دارد که نگاهی دقیق‌تر به میزان تولید صنایع بسیار خاص می‌اندازند. چند نمونه از ده‌ها صنعتی که داده‌های تولید ماهانه آنها در دسترس است عبارتند از: فروش گاز خانگی، بستنی و دسر منجمد، کارخانه‌های بافت فرش و قالیچه، محصولات فنر و سیم، چدن، تجهیزات صوتی و تصویری و کاغذ.
مزایای شاخص تولید صنعتی (IPI)
داده‌های سطح صنعت برای مدیران و سرمایه‌گذاران در حوزه‌های تجاری مختلف مفید است، در حالی که خود شاخص ترکیبی نیز یکی از شاخص‌های مهم اقتصاد کلان برای اقتصاددانان و سرمایه‌گذاران است – نوسانات بخش صنعتی عامل اصلی بخش بزرگی از تغییرات رشد کلی اقتصادی هستند.
در عین حال، شاخص تولید صنعتی با محبوب ترین معیار تولید اقتصادی یعنی تولید ناخالص داخلی (GDP) نیز متفاوت است: تولید ناخالص داخلی قیمت پرداخت شده توسط کاربر نهایی را اندازه گیری می کند، بنابراین ارزش افزوده در بخش خرده فروشی را نیز شامل می شود در حالی که شاخص تولید صنعتی آن را نادیده می‌گیرد. همچنین بایستی توجه داشت که بخش صنعت سهم کوچکی و پیوسته در حال کاهشی در اقتصاد ایالات متحده دارد- کمتر از 20٪ از تولید ناخالص داخلی این کشور را در سال 2016 تشکیل می‌داد.
معیار استفاده از ظرفیت شاخص مفید دیگری برای ارزیابی قدرت تقاضا است. استفاده از ظرفیت پایین یا وجود ظرفیت تولید بیش از اندازه، نشانه تقاضای ضعیف است. سیاست گذاران می توانند این شاخص را به عنوان سیگنالی دال بر لزوم استفاده محرک های مالی یا پولی در نظر بگیرند. در همین حال، سرمایه‌گذاران می‌توانند آن را به‌عنوان نشانه‌ای از رکود در آینده، یا – بسته به سیگنال‌های ارسالی از سوی واشنگتن – به عنوان نشانه‌ای از محرک‌های آینده تعبیر کنند.
از سوی دیگر، مقادیر بالی معیار استفاده از ظرفیت می تواند به عنوان هشداری در مورد گرم شدن بیش از حد اقتصاد عمل کند که نشان دهنده خطر افزایش قیمت و حباب دارایی ها است. سیاستگذاران می توانند با افزایش نرخ بهره یا ریاضت مالی به این تهدیدها واکنش نشان دهند. از طرف دیگر، آنها همچنین می توانند اجازه دهند که چرخه تجاری مسیر عادی خود را طی کند که احتمالاً در نهایت منجر به کسادی می شود.
داده های تاریخی
در زیر شاخص تولید صنعتی تنظیم شده بر اساس تغییرات فصلی برای 50 سال منتهی به اکتبر 2017 ارائه شده است. داده ها از ژانویه 1919 در دسترس هستند.
