منظور از بی‌ طرف نسبت به بازار چیست؟ بررسی انواع استراتژی های آن

استراتژی‌های بی‌طرف نسبت به بازار اغلب با تطبیق موقعیت‌های خرید و فروش در سهام شرکت‌های مختلف برای افزایش بازده ناشی از انتخاب سهم‌های خوب و کاهش بازده ناشی از حرکات گسترده بازار به دست می‌آیند.

نکات کلیدی

در این روش که به عنوان استراتژی بی‌ طرف نسبت به بازار شناخته می‌شود، مجموعه سرمایه گذاری‌ها با هدف جلوگیری از ایجاد ضررهای بزرگ به طوری انتخاب می‌شوند که موقعیت های خرید و فروش ریسک یکدیگر را پوشش دهند.

اغلب صندوق‌های پوشش ریسک از استراتژی‌های بی‌ طرف نسبت به بازار استفاده می‌کنند، زیرا هدف سرمایه‌گذاری آن‌ها دست‌یابی به بازده مطلق است تا بازده نسبی.

دو نوع اصلی از استراتژی‌های بی‌ طرف نسبت به بازار که مدیران صندوق‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند، آربیتراژگیری بنیادی و آربیتراژگیری آماری هستند.

استراتژی‌های بی‌ طرف نسبت به بازار یکی از پایین‌ترین همبستگی‌های مثبت را با بازار دارند، زیرا آنها منحصرا بر روی همگرایی‌های قیمت سهام شرط‌بندی می‌کنند و در عین حال ریسک عمومی بازار را پوشش می‌دهند.

آشنایی با بی‌ طرف نسبت به بازار

هیچ روش پذیرفته شده واحدی برای به کار گیری استراتژی‌ های بی‌ طرف نسبت به بازار وجود ندارد. علاوه‌بر روش ذکر شده در بالا، استراتژیست های بی طرف نسبت به بازار ممکن است از ابزارهای دیگری مانند آربیتراژگیری ادغام، فروش استقراضی بخش‌های مختلف و غیره نیز استفاده کنند.

مدیرانی که موقعیت‌های معاملاتی بی‌ طرف نسبت به بازار اتخاذ می‌کنند، می توانند از هر حرکتی در بازار استفاده کنند. صندوق‌های پوشش ریسک معمولاً موقعیت‌های معاملاتی بی‌ طرف نسبت به بازار دارند، زیرا به جای دست‌یابی به بازده نسبی بر بازده مطلق تمرکز دارند. موقعیت‌های معاملاتی بی‌ طرف نسبت به بازار ممکن است شامل اتخاذ یک موقعیت خرید 50٪ و موقعیت فروش استقراضی 50٪ در یک صنعت خاص مانند نفت و گاز، یا اتخاذ همان موقعیت‌ها در کل بازار باشند.

اغلب، استراتژی‌ های بی‌ طرف نسبت به بازار به صندوق‌های خرید و فروش هم‌زمان سهام تشبیه می‌شوند، اگرچه با آنها کاملاً متفاوت هستند. هدف صندوق‌های خرید و فروش هم‌زمان سهام صرفا این است که با بهره‌گیری از فرصت‌های خرید و فروش سهم‌هایی که ارزش‌گذاری کمتر و بیشتر از اندازه دارند، میزان تاثیرپذیری موقعیت‌های خرید و فروش خود از بازار سهام را کاهش دهند.

از سوی دیگر، هدف اصلی استراتژی‌ های بی‌ طرف نسبت به بازار دستیابی به بتای صفر نسبت به شاخص بازار متناسب خود برای پوشش ریسک نظام‌مند است و برای دست‌یابی به این هدف از شرط‌بندی متمرکز بر اساس اختلاف قیمت‌ها استفاده می‌کنند. اگرچه صندوق‌های بی‌ طرف نسبت به بازار موقعیت‌های خرید و فروش در سهم‌های مختلف اتخاذ می‌کنند، هدف این دسته از صندوق‌ها به طور مشخص با صندوق‌هایی که صرفا به خرید و فروش سهم‌های دارای ارزش‌گذاری کمتر و بیشتر از اندازه مشغول هستند، متفاوت است.

انواع استراتژی های بی‌ طرف نسبت به بازار

دو استراتژی اصلی بی طرف نسبت به بازار وجود دارد که مدیران صندوق‌ها از آنها استفاده می کنند: آربیتراژگیری بنیادی و آربیتراژگیری آماری. سرمایه گذاران بنیادی که به دنبال سرمایه‌گذاری بی‌ طرف نسبت به بازار هستند برای پیش بینی مسیر آینده شرکت و معامله بر اساس همگرایی های پیش بینی شده قیمت سهام به جای الگوریتم های کمی از تحلیل بنیادی استفاده می کنند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری بی‌ طرف نسبت به بازاری که به دنبال روش آربیتراژگیری آماری هستند از الگوریتم‌ها و روش‌های کمی برای کشف اختلاف قیمت سهام شرکت‌ها بر اساس داده‌های تاریخی استفاده می‌کنند. سپس، مدیران آن‌ها بر اساس این نتایج کمی بر روی سهام شرکت‌هایی که ممکن است به میانگین قیمت خود باز گردند، معامله می‌کنند.

یکی از مزیت‌ها و منفعت‌های صندوق‌های بی‌ طرف نسبت به بازار، تأکید زیاد آن‌ها بر ایجاد سبدی است که ریسک بازار را کاهش می‌دهد. نتایج گذشته نشان داده‌اند زمانی که بازارها به شدت پرنوسان می‌شوند احتمالا صندوق‌های بی‌ طرف نسبت به بازار در مقایسه با صندوق‌های دیگری که از سایر استراتژی‌ها استفاده می‌کنند عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند.

به‌جز استراتژی‌های فروش استقراضی خالص، سایر استراتژی‌های بی‌ طرف نسبت به بازار در گذشته کمترین همبستگی مثبت را با بازار داشته‌اند منحصرا به این دلیل که آنها منحصرا روی همگرایی قیمت سهام شرط‌بندی می‌کنند و در عین حال ریسک عمومی بازار را پوشش می‌دهند.

نمونه ای از صندوق بی‌ طرف نسبت به بازار

از آنجایی که صندوق سهام سرمایه‌گذار بی‌ طرف نسبت به بازار ونگارد (VMNFX) استراتژی بی‌طرف نسبت بازار است بر خلاف سایر صندوق‌های سرمایه‌گذاری این شرکت که فقط از روش خرید دارایی و فروش آن در قیمت‌های بالاتر استفاده می‌کنند، از استراتژی‌های خرید و فروش استقراضی استفاده می‌کند. استراتژی معاملاتی این صندوق با هدف به حداقل رساندن تأثیر بازار سهام بر بازده آن تنظیم شده است، به این معنی که بازده صندوق ممکن است اختلاف زیادی با بازده کلی بازار پیدا کند.

اگرچه اکثر صندوق‌هایی که موقعیت فروش استقراضی روی سهام شرکت‌ها اتخاذ می‌کنند مانند صندوق‌های پوشش ریسک دارایی‌های فروش استقراضی خود را افشا نمی‌کنند زیرا قوانین کمیسیون بورس و اوراق بهادار آنها را ملزم به انجام این کار نمی‌کند، صندوق سهام سرمایه‌گذار بی‌ طرف نسبت به بازار ونگارد، سهم‌هایی را که بر روی آن‌ها فروش استقراضی باز کرده است، افشا می‌کند.

این صندوق با ارزیابی شرکت‌ها در پنج دسته: رشد، کیفیت، تصمیمات مدیریتی، احساسات و ارزش گذاری، موقعیت های فروش استقراضی خود را انتخاب می کند. سپس، بازده مورد انتظار ترکیبی را برای تمام سهام موجود در جهان خود ایجاد می کند و بر روی سهم‌هایی که کمترین امتیاز را دارند، فروش استقراضی باز می‌کند.

سرمایه‌گذاری در صندوق‌های خاص که بی‌ طرف نسبت به بازار هستند معمولاً مناسب افرادی است که ثروت زیادی دارند. به عنوان مثال، حداقل مبلغ سرمایه گذاری در صندوق سهام سرمایه‌گذار بی‌ طرف نسبت به بازار ونگارد 50000 دلار است. سایر صندوق‌ها ممکن است نسبت‌های هزینه‌های بسیار بالایی داشته باشند که بسیار بالاتر از نسبت‌های سرمایه‌گذاری صندوق‌هایی هستند که به صورت منفعلانه مدیریت می‌شوند.