صنعت چرخه ای چیست؟ بررسی چند نمونه

​صنایع چرخه ای به چرخه های تجاری حساس هستند، بنابراین دوره‌ی رکودی چرخه، مصرف کنندگان را مجبور می کند تا هزینه های خود را اولویت بندی کنند و به طور بالقوه برخی از هزینه های غیر ضروری را کاهش دهند. بنابراین، صنایعی که بر روی تولید محصولات غیرضروری تمرکز می‌کنند در صورت وقوع انقباض اقتصادی با بیشترین خطر از دست دادن درآمد خود مواجه می‌شوند. در مقابل، صنایعی مانند تامین آب و برق معمولا طوفان های اقتصادی را بسیار بهتر تحمل کنند زیرا مهم نیست که چقدر وضعیت اقتصادی بد شده باشد، اکثر مردم راهی برای پرداخت قبض برق خود پیدا می کنند.

چرخه کسب و کار

چرخه تجاری از چهار مرحله مجزا تشکیل شده‌اند. در مرحله انبساط، بهره وری رشد می کند، بیکاری کاهش می یابد و بازارهای سهام معمولا روند صعودی در پیش می‌گیرند. از آنجایی که افراد بیشتری در این مرحله استخدام می شوند و ارزش سبد سرمایه گذاری آنها در حال افزایش است، درآمد اختیاری بیشتری دارند و نسبت به خرج کردن آن کمتر احتیاط می‌کنند. مرحله اوج فعالیت اقتصادی به دنبال مرحله انبساط روی می‌دهد. در این مرحله، اقتصاد به پایان روند گسترش خود می‌رسد و متعاقباً مرحله انقباضی خود را آغاز می کند.

درآمد اختیاری در طول انقباض کاهش می یابد، زیرا افراد بیشتری بیکار می‌شوند و بهره وری کاهش می‌یابد. رکود در مرحله انقباض رخ می دهد، اگرچه همه دوره های انقباض فعالیت اقتصادی منجر به رکود نمی شوند. در ایالات متحده، دو کاهش متوالی سه ماهه در تولید ناخالص داخلی (GDP) رایج ترین معیار رکود اقتصادی است. مرحله پایانی چرخه تجاری مرحله قعر چرخه است. این مرحله جایی است که اقتصاد قبل از شروع مجدد چرخه و رسیدن به مرحله انقباضی دیگر به پایین ترین سطح خود می رسد.

نمونه هایی از صنایع چرخه ای

صنایع دخیل در فرآیند تولید کالاهای بادوام مانند مواد خام و تجهیزات سنگین معمولا ماهیت چرخه‌ای دارند. کالاهای مصرفی غیرضروری یعنی بخشی از اقتصاد که بر تولید و عرضه محصولات و خدماتی که افراد با درآمد اختیاری خود خریداری می‌کنند متمرکز است نیز حساسیت زیادی به چرخه تجاری دارد، زیرا هزینه‌های اختیاری در دوره‌های اقتصادی سخت راحت‌تر از هزینه‌های ضروری از بودجه مصرف‌کنندگان حذف می‌شوند.

به عنوان مثال، صنعت هواپیمایی یک صنعت نسبتاً چرخه ای است. در شرایط خوب اقتصادی، افراد درآمد قابل تصرف بیشتری دارند، بنابراین تمایل بیشتری به رفتن به تعطیلات و استفاده از سفرهای هوایی دارند. برعکس، در دوره‌های اقتصادی دشوار، افراد در مخارج خود بسیار محتاط تر می‌شوند. در نتیجه، آنها معمولا برای رفتن به تعطیلات گزینه‌هایی را که از نظر مالی محافظه‌کارانه‌تر و به خانه نزدیک‌تر هستند انتخاب می‌کنند (اگر اصلاً به تعطیلات بروند) و از سفرهای هوایی پرهزینه اجتناب می‌کنند.