این تحریم ها علیه افرادی که در تجاوز خارجی، فعالیت های تروریستی و فروش مواد مخدر و سایر اعمال دست دارند، اعمال می‌شوند.
دفتر کنترل دارایی‌های خارجی در سال 1950 با ورود چین به جنگ کره ایجاد شد. رئیس جمهور هری ترومن این رویداد را یک وضعیت اضطراری ملی اعلام کرد و تمام دارایی های چین و کره را که در حوزه قضایی ایالات متحده قرار داشتند مسدود کرد. سازمان سابق دفتر کنترل دارایی‌های خارجی دفتر کنترل وجوه خارجی (FFC) بود که در سال 1940 در پاسخ به تهاجم نازی ها به نروژ تأسیس شد.
نکات کلیدی
این تحریم ها ممکن است توسط کنگره تصویب شوند یا توسط اختیارات اضطراری رئیس جمهور است اعمال شوند.
هدف از تحریم‌ها مختل کردن فعالیت‌های مضر برای ایالات متحده و متحدانش و وادار کردن کشورها و گروه‌ها به پایان دادن به این فعالیت‌ها است.
نحوه عملکرد دفتر کنترل دارایی‌های خارجی
دفتر کنترل دارایی‌های خارجی تحریم هایی را اعمال می کند که توسط دولت ایالات متحده و بر اساس سیاست خارجی و اهداف امنیت ملی این کشور اعمال شده‌اند.
به گفته این سازمان فدرال، این سیاست‌ها کشورهای خارجی، تروریست‌ها و قاچاقچیان مواد مخدری را هدف قرار می‌دهند که تهدیدی برای امنیت ملی یا اقتصاد ایالات متحده محسوب می‌شوند.
چه کسی به دفتر کنترل دارایی‌های خارجی اجازه فعالیت می‌دهد؟
اقدامات این سازمان معمولاً توسط قانون کنگره مجاز شده می‌شوند. با این حال، رئیس جمهور ایالات متحده می تواند از اختیارات اضطراری ملی برای انجام برخی اقدامات مانند مسدود کردن دارایی های خارجی که در حوزه قضایی ایالات متحده قرار دارند استفاده کند.
علاوه بر این، دفتر کنترل دارایی‌های خارجی تحریم هایی را بر اساس دستورات سازمان ملل اعمال می کند. این تحریم‌ها اغلب با همکاری کشورهای متحد تصویب می‌شوند. تحریم‌ها و سایر سیاست‌های تجاری تنبیهی برای متقاعد کردن کشورها یا گروه‌ها به تغییر برخی رفتارهای خود که برای جامعه بین‌المللی مضر تلقی می‌شود، استفاده می‌شوند.
تاثیر تحریم ها
هدف از این سیاست ها برهم زدن اقتصاد و زندگی روزمره کشورها یا گروه هایی است که هنجارهای بین المللی را نقض می کنند. این روش راهی به غیر از درگیری مسلحانه واقعی برای تحت فشار قرار دادن یک کشور با هدف انطباق آنها با استانداردهای رفتاری قابل قبول فراهم می‌کند.
به عنوان مثال، اگر مشخص شود که یک گروه تروریستی از طریق فروش یک کالا در بازار بین المللی فعالیت های خود را تامین مالی می کند، ممکن است تحریم هایی برای مختل کردن این منبع درآمد اعمال شود. تلاش‌های دفتر کنترل دارایی‌های خارجی در این زمینه می‌تواند توانایی مالی این گروه را برای پشتیبانی از آموزش نیروهای جدید و دستیابی به سلاح کاهش دهد.
مهم
در حال حاضر تهدید تحریم علیه هر کشور یا نهادی که بخواهد در انتخابات ایالات متحده مداخله کند، وجود دارد.
کشورهای تحریم شده
اگر یک کشور متخاصم به کشور همسایه خود حمله کند، ممکن است راه‌های تجارت و سایر دارایی های این کشور مسدود شوند. دفتر کنترل دارایی‌های خارجی مسئولیت اجرای این تحریم ها را بر عهده خواهد گرفت که ممکن است اجرای این تحریم‌ها کشور متخاصم را مجبور به توقف اقدامات خود کند یا آن کشور را حداقل به پای میز مذاکره برای پایان دادن به درگیری بکشاند.
برنامه هایی که دفتر کنترل دارایی‌های خارجی اجرا می شود شامل تحریم هایی علیه ایران، کره شمالی، کوبا، سوریه و روسیه می‌شوند. این سازمان با مسدود کردن دارایی های متعلق به جنایتکاران، اقداماتی را علیه افرادی مانند قاچاقچیان مواد مخدر انجام داده است.
از دیگر برنامه‌هایی که در این فهرست قرار دارند، فرمان اجرایی سال 2018 است که هر کشور خارجی را که به دنبال مداخله در انتخابات ایالات متحده باشد، تحریم می کند.
در سال 2021، فهرست بلندبالایی از کشورهای تحریم شده از سوی ایالات متحده وجود دارد که از کشور های حوزه بالکان گرفته تا زیمباوه را شامل می‌شود. سایر تحریم ها مربوط به هر کشور یا گروهی است که فعالیت های مجرمانه خاصی مانند تروریسم سایبری و قاچاق مواد مخدر انجام می دهد.
تحریم های روسیه
یکی از شناخته شده ترین تحریم ها علیه روسیه است که در پاسخ به تهاجم روسیه به اوکراین که در سال 2014 آغاز شد، دستور آن صادر شد.
در اوایل سال 2022، در پاسخ به تجاوز نظامی روسیه به اوکراین، تحریم های بیشتری علیه روسیه اعمال شد. روسیه نیروهای خود را به دو منطقه جدایی طلب شرق اوکراین منتقل کرد و در سراسر کشور درگیر عملیات نظامی شد.
جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در 22 فوریه 2022 با اعلام تحریم هایی که در ابتدا دو مؤسسه مالی دولتی روسیه را مسدود می‌کردند، به این اقدام روسیه پاسخ داد: بدین ترتیب موسسات Vnesheconombank و Promsvyazbank و شرکت های تابعه آنها که به ارتش روسیه کمک مالی می کنند تحریم شدند. با این حال، در 24 فوریه 2022 دامنه تحریم‌ها گسترش یافت و دسترسی سایر موسسات مالی روسیه از جمله دو بانک بزرگ – Sberbank و VTB Bank – به نظام مالی ایالات متحده مسدود شد.
تحریم هایی اعمال شد که شرکت ها و افراد آمریکایی را از خرید بدهی های جدید و فعلی روسیه در بازار ثانویه منع می کرد. نخبگان روسی و خانواده‌های آنها از نظر مالی هدف قرار گرفته‌اند، در حالی که معیارهای کنترل کننده صادرات برای جلوگیری از واردات کالاهای فناوری روسیه وضع شدند.
